Του Νίκου Φιλιππιάδη
*Ο Νίκος Φιλιππιάδης είναι τέως διεθνής διαιτητής FIFA, πρόεδρος ΕΔ/ΕΠΣΜ.
Με ανάμεικτα συναισθήματα χαράς αλλά και λύπης πληροφορήθηκα την κάθοδο (όχι βέβαια των μυρίων) ενός πολιτικού ανδρός στις αρχαιρεσίες για την ανάδειξη του νέου προέδρου της ΕΠΟ που διεξαχθούν otis 18 Αυγούστου.
Χαίρομαι γιατί η διαφαινόμενη νίκη του Βαγγέλη Γραμμένου θα πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις και αξία αφού επιτέλους βρέθηκε «αντίπαλος» και λυπάμαι γιατί έναν «αγαθό» άνθρωπο και πολιτικό κάποιες αόρατες δυνάμεις των ώθησαν σε αυτή του την απόφαση, μια απόφαση όχι προσωπική που θα τον οδηγήσει μετά τη συντριπτική του αποτυχία και στο τέλος της πολιτικής του καριέρας.
Κάποιες σκέψεις μου και πολλά ερωτηματικά μπαίνουν στο μυαλό μου και θέλουν απαντήσεις.Ο καθένας μας έχει το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι σύμφωνα και με το σύνταγμα αλλά τόσο ξαφνικά, κεραυνοβόλα και ουρανοκατέβατα ο κύριος πολιτικός από την όμορφη Καβάλα πόλη της Μακεδονίας αγάπησε το ποδόσφαιρο περισσότερο από την πολιτική και θέλει να το διοικήσει αλλά και να το σώσει; Ποιοι τον ανάγκασαν και γιατί το αποδέχτηκε; Ποιοι κρύβονται πίσω από αυτό το «παιχνίδι»; Η Νέα Δημοκρατία, διαπλεκόμενοι από το λεκανοπέδιο της Αττικής, το...
«λιμάνι» του Πειραιά ή και τα τρία μαζί; Τι αξιώματα του υποσχέθηκαν; Θα ήταν πέρα για πέρα έντιμο και ηθικό να ομολογήσει ο κύριος πολιτικός που στηρίζει έστω και την απειροελάχιστη αισιοδοξία του να εκλεγεί και κατεβαίνει στις εκλογές απέναντι σε έναν άνθρωπο που δεν ασχολήθηκε ποτέ του με την πολιτική, γεννημένο για το ποδόσφαιρο, μπαρουτοκαπνισμένο που για μια οχταετία και πέρα δίνει τη μάχη για την κάθαρση.
Ξεκινώντας από τη Θεσσαλονίκη, έχοντας μαζί του άλλες τρεις τέσσερις Ενώσεις και με αγώνα έντιμο, υπομονή και επιμονή χωρίς η ΕΠΣΜ να υποστείλει τη σημαία της αξιοπρέπειας, έφθασε σήμερα να έχει στο πλευρό του 35 Ενώσεις, και όχι μόνο, που ζητούν την επιστροφή στο καθαρό ποδόσφαιρο. Γιατί ο κύριος πολιτικός θέλει να παίξει τον ρόλο της «Ιφιγένειας» και θυσιάζεται αφού γνωρίζει εκ των προτέρων ότι θα χάσει πριν ακόμη ο ήλιος ανατείλει; Γιατί ενώ λέγεται είναι ένας έντιμος άνθρωπος, κάτι που ούτε και εγώ το αμφισβητώ, θέλει να συνδυάσει το όνομα του με αυτούς που διέλυσαν και κακοποίησαν το ποδόσφαιρο και τώρα είναι τακτικοί θαμώνες των δικαστηρίων; Σε τι αποσκοπεί; Σε δημοσιότητα, σε δόξα; Την απάντηση μόνο αυτός μπορεί να μας τη δώσει αν και όλοι μαζί την ξέρουμε (ο κόσμος το έχει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι).
Δυστυχώς κάποιοι που είδαν να χάνεται «η γη κάτω από τα πόδια τους» πολιτικοποίησαν και κομματικοποίησαν το ποδόσφαιρο, την τελευταία τους ελπίδα στο πρόσωπο ενός πολιτικού και με την άδεια ενός κόμματος που ελπίζει να αναρριχηθεί στην εξουσία.
ΥΓ: Οι βουλευτές της πόλης μας και κυρίως της Ν.Δ κρυμμένοι και φοβισμένοι με άνωθεν εντολή δεν έχουν κανένα δικαίωμα και θα είναι υποκριτικό και ανήθικο να συγχαρούν την επομένη της 18ης Αυγούστου τον Βαγγέλη Γραμμένο για τη νίκη του, γιατί η νίκη αυτή θα ανήκει στους υγιείς φιλάθλου, στην παράταξη του στους συνεργάτες του, στους συμπαραστάτες του και όχι στους πολιτικούς.